وا ژین بەسەرچوو، هەر عاقڵ نەبووم،
بۆ وات ئەفراندم خودای فریادڕەس؟
بۆ کەسێک سەری کای تێدا نەبێ،
سنوور و دەوڵەت، نەخشە و ئاڵا چەس!
کەسێک عاقڵ بێ هونەر دەنوێنێ،
لە شاخان لەسەر خوێن کڕ دەکەوێ،
لە بەغدا کورسی و پارە هەڵدێنێ!
عەگال لەسەر و زمان دەبەستێ،
بە قوون دەپەیڤێ و بە دەمیش دەتڕێ،
لێمان دەبێتە تەها جزراوی! ^١