وەرنە تەماشا دۆست و ئەحیبان
ئەو بێ ڕەحمییەى دیم لە موحیبان
خەبەرى دەردم چەند دا تەبیبان
دەرمانیان نەکرد زامى غەریبان

بولبول کە دائیم بە شین و زارە
حەقیە، کە خونچەى لە دەست ئەغیارە
ئەو گول هەموو دەم هەر لەلاى خارە
بۆ شەرم ناکا لە عەندەلیبان؟

بۆیێ لە لاى یار من هاوارم کرد
ڕازى دڵى خۆم پاک ئیزهارم کرد
دەردەکەى پەنهان عەرزى يارم كرد
چونکى ون نابێ دەرد لە تەبیبان

خوایە شادى بێ، بەس بی غەمگینى
بۆ دڵى موشتاق هەر تۆ موعینى
یاڕەب ئەو جارەش بیکەى، بیبینى
چاوى موحیبان، ڕوویی حەبیبان

قوربان با بەس بی ئەوقاتى فەسڵت
لە ڕێگەى خودا بۆ کانى ئەسڵت
ئەى شاهى خووبان لە خوانى وەسڵت
تاکەى هەر من بم لە بێ‌نەسیبان؟

ئەى دڵ لەم شۆرە قەت نابووى شەیدا
گەر مەیلت کردبا وەلایی بەغدا
(سافى)ش وەک (حافز) کەى دەبوو ڕیسوا
ئەگەر گوێى دابا پەندى ئەدیبان