(١١٥)
دنيا به جوی وفا ندارد ای دوست
هر لحظه هزار مغز سرگشتۀ اوست
می‌دان که خدای دشمنش می‌دارد
گر دشمن حق نه‌ای چرا داری دوست
دنيا به جوی وفا ندارد ای دوست
هر لحظه هزار مغز سرگشتۀ اوست
می‌دان که خدای دشمنش می‌دارد
گر دشمن حق نه‌ای چرا داری دوست
هێنده به دنیا قه‌ت دڵخۆش مه‌کە
خۆ به نه‌مانی به په‌رۆش مه‌کە
به که‌م بسازێی به ساغ ده‌رده‌چی
نه‌خۆشیه ڕوو له عه‌یش و نۆش مه‌که
خۆ به نه‌مانی به په‌رۆش مه‌کە
به که‌م بسازێی به ساغ ده‌رده‌چی
نه‌خۆشیه ڕوو له عه‌یش و نۆش مه‌که