(١١٤)
چشمی دارم همه پر از ديدنِ دوست
با ديده مرا خوش است چون دوست دروست
از ديده و دوست فرق کردن نتوان
يا اوست درون ديده يا ديده خود اوست
چشمی دارم همه پر از ديدنِ دوست
با ديده مرا خوش است چون دوست دروست
از ديده و دوست فرق کردن نتوان
يا اوست درون ديده يا ديده خود اوست
چاوم له تاو یار هه‌ر بێ‌قه‌رارە
مه‌گه‌ر ئه‌و ده‌مه یاری لێ‌دیاره
به‌ینی چاو و یار فه‌رقێکی ناکه‌م
نا، مایه‌ی ژینم چاو نییه یاره
مه‌گه‌ر ئه‌و ده‌مه یاری لێ‌دیاره
به‌ینی چاو و یار فه‌رقێکی ناکه‌م
نا، مایه‌ی ژینم چاو نییه یاره