خوا کە خەلقی کرد حەبیبی خۆی لە نووری زاتی پاک
ئەو زەمانی ھیچ نەبوو لا آدم و لا ماء و خاک
عالەمی کردە جەسەد، نووری حەبیبی کردە ڕووح
بۆیە ھەروا ماوە ناخنکێ بە سەد تووفانی نووح
خوا بە قورئانی موبین، ئەفزاڵی ئەو ئیسبات ئەکات
کافیە شەققولقەمەر، میعراج و باقی موعجیزات
ئایەتی ما ينطق عن الهوىٰ سابیر چییە؟
ھەرچی پێغەمبەر ئەڵێ بێ شک کەلامی ڕەبییە!