ئەگەر ئەو کیژی سابڵاغی وەدەس بێنم به یەکجاری
دەکەم مڵکی دڵ و دینم نیساری خونچەکەی زاری

له پێناوی دەنێم عومری دریژ و گیانی شیرینم
مرادم بێتوو حاسڵ کا له دوو لێوی شەکەرباری

مژۆڵی چاوه‌کانی، قاتڵی سه‌د لاوی به‌دبه‌ختە
هه‌زاران بێ خه‌تا که‌وتوونه داوی پرچی ڕه‌شماری

به باڵا سه‌روی بوستانه، به‌ ڕوو شه‌معی شه‌بوستانە
له ڕوخساری نومایانه جه‌لال و سه‌نعه‌تی باری

مُضِیءٌ وَجهُها کَالشَّمسِ فَوقَ الطودِ إذ تَطلُع
مُنیرٌ أو کَبَدرِ اللیلِ یجلُو کلَّ أقطارِ

هَواها مُنذُ حَلَّت بِالفُؤادِ کُلّما تَجري
دُموعي بالدَّما سالَت کَیَنْبوعٍ وَ أنهارِ

بگفتم ای شه خوبان دو چشمم چشمه‌ی خون شد
بگفتا پیش من سودی نبخشد گریه و زاری

چو بی‌مهری از آن نامهربان دیدم، یقینم شد
که در آیین خوبان نیست جز جور و ستمکاری

بو ماهی عالم ئیشقند اورائیم اوت کیمین یانر
اوزم رنگی مگر گومر اولپ اولی کیمین ساری

دِیَم الله خاتر نه، منی محنت ده الدرمه
دیر هیچ فایدسی یوختی منم یانم بو سوزلاری

که‌مه‌ندی پرچی وای گرتوم، دڵ و هۆشی وه‌ها بردووم
قه‌تم نابێ هه‌تا مردن له به‌ندی عیشقی ڕزگاری

ده‌بێ "حافز" له زیندانی جه‌فادا هه‌ر بناڵێنێ
له‌گه‌ڵ ناز په‌روه‌ران بۆ خۆی ده‌کرد تووشی گرفتاری؟

دووکانی من له‌چه‌ن جۆره مه‌تاع و جنسی تێدایە
به‌ڵام چبکه‌م به توورێکیش نییه له‌م شاره کڕیاری