ئاڵەکۆک

ئاوات add_a_photo
ئاوات شاری دڵ
٢٨٠. شفا
دانی کە با تو مرا عهد و ماجرایی هست
از خاک‌پای تو بر خاطرم صفایی هست

به چاک سینه نگر دلستان! که اهل دلی
بدان ز بوی گل روی تو دوایی هست

بترس جان من! از آه سینه‌ی عشّاق
مرو به ناز عزیزم! بدان خدایی هست

به سان ساز و دف و تار و نی ز سینه‌ی من
به عشق روی خوشت گوش کن، نوایی هست

به سوز سینه همین بیت گفتەای 'کامل'!
برای درد دلم از لبش شفایی هست
روستای قاقڵاوا، ١٣٥٢ شمسی
(صفحە ٢٣٥ چاپ انیسی و ٣٥٦ چاپ جعفر امامی)
بحر عروضی شعر: مجتث مثمن مخبون محذوف: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
نووسین: کەماڵ ڕەحمانی

پەراوێز edit