بۆ بیری بەهەشت و ئاگرێ کەوتییە چاڵ
خۆشتر لە خەیاڵی شیرنە بادەی تاڵ
بەس ترس و هومێدی بێ نیشان و بەڵگە
پێشینە دەڵێن: کەس بە خەیاڵ نەبوە بە ماڵ
کس خلد و جحیم را ندیده‌است ای دل!
گویی که از آن جهان رسیده‌است ای دل؟
امید و هراس ما به چیزی است کزان
جز نام و نشان نه پدید است ای دل!