ئاڵەکۆک

سەیدی هەورامی add_a_photo
ڕوێو كريام هەواو سەيری، لوەم باخ
«بديدم قمری دل خسته بر شاخ»١

«من و قُمری بهم دمساز گشتيم»
هەر ئاده چڵوه كۆكۆش بێ، من ئاخ ئاخ٢

هەر ئاده «زد فُغان» كۆ يار، كۆ يار
ئەزيچ سۆت‏و، پڕوزيۆنو، بەرو داخ٣

«فشاندم اشك خونين بر رُخ زرد»
چەنی هەر سۆ ڕوۆو وێم كەرده شير داخ٤

«چه سازم چون كُنم كز يار دورم»
دەماغم ناوەشۆ، كەيفم نيۆ چاخ٥

دەرونم لت لتا بەستەنمۆ پێوه
«بسان پنجره سوراخ سوراخ»٦

كەی ئەز يارم چەنی يارو بلوو لاش
«به كوی او صبا نگذشته گستاخ»٧

نەديت چی دۆنيێنه كۆمێ «صەيدی»
«ترحّل كُن به ناكامی از اين كاخ»٨

١. ڕوێو: ڕۆژێك. كريام: كردم. لوەم: ڕۆيشتم. واته: ڕۆژێك هەوای
سەيرانم كرد، چوومه ناو باخ سەيرم كرد قومريێكی دڵ خەسته لەسەر لقی دارێك نيشتوەتەوه.
٢. هەر ئاده: هەر ئەو. چڵوه: به لقەكەوه. واته: لەگەڵ قومريدا بوين به
هاودەمی يەكتر، ئەو به چڵی دارەكەوه كۆكۆی بوو، منيش ئاخ ئاخم بوو.
٣. ئەزيچ: منيش. سۆت‏و: سوتام. پڕۆزيۆنوو: هەڵپڕوزام. واته: هەر ئەو
هاوار هاواری بوو كوا يار؟ منيش ئەسوتام‏و هەڵئەپڕوزام‏و ئاخم هەڵئەكێشا.
٤. رُخ: ڕوومەت. چەنی: لەگەڵ. هەرسۆ: فرمێسك. وێم: خۆم. واته:
فرمێسكی خوێناويم ڕژاند بەسەر دەموچاوی زەردما ئەوەنده گريام تا ڕوومەتم بوو به شيراخ فرمێسكەكان خەت خەتيان كرد.
«تێبينی»: ئەم هەڵبەستەی «صەيدی»يەم له گۆڤاری «گەلاوێژ»ی ژماره «٢»ی ساڵی «٥»ی «شُباط»ی ٩٤٤دا بڵاو كردووەتەوه. (م. كاردۆخی)
٥. واته: چۆن بسازێنم؟ چی بكەم دوورم له يار، دەماخم نەخۆشەو ماتم،
كەيف‏و خۆشيم هيچ نيه.
٦. بەستەنمۆ: بەستوومەتەوه. پێوه: بەبەكەوه. سوراخ: كون. واته:
دەروونم پارچه پارچەيه، بەستوومەتەوه به يەكترەوەو هەمووی كون كونه وەك پەنجەرەی لێ هاتوه.
٧. واته: من چۆن ئەوێرم بچمه لای يارم، به وڵاتی ئەوا به شاخەكانيشيا
«با»يش به سەربەستی نەيتوانيوه بڕوات.
٨. نەديت: نەت دی. دۆنيێنه: لەم دونيايەدا. كۆمێ: ئاواتێ. واته:
«صەيدی» تۆ لەم دونيايەدا هيچ ئاواتێكت نەدی بێته دی كامەران نەبووی، كەوابوو كۆچ كەو به نامورادی لەم دونيايەدا بڕۆره دەرەوه.
نووسین: کەماڵ ڕەحمانی

پەراوێز edit