١. كێ ديەن: كێ ديويەتی. خەمان: خەم‏و خەفەت. واته: ڕەفێقان كێچاوی پێ كەوتووه، كێ ديويەتی؟ ! هەر من سەر ڕوشتەی خەم‏و خەمباری
بم‏و يەكێتر وەكوو من نەبێت! ؟ .
٢. واته: ئەڵێی لەشم كه دروست كراوه له بۆتەی خەما دەرهاتووه، گيانم
به خەمباری چوەته ئەم قاڵب‏و لەشه خەمبارەمەوه.
٣. بابۆ من: باوكی من. جه خەم بيەنا: له خەم پەيدا بووم. خەمانی ديا: له
سكی خەمان كەوتمه خوارەوەو هاتمه دونياوه. ديا: ديمی، لەو بووم. واته: من ئەسڵم له خەمه، خەميش له من بووه، باوكی من خەمه، دايكيشم خەمانه.
٤. واته: سەرتاپام: خەمه، له قوتابخانەی خەما دەرسم خوێندووه،
دەرسەكەشم دەرسی خەم بووه، ئێستا خەمی هەموو دونيا لەلام كۆ بووەتەوه.
٥. واته: دەرسم ئێستاش هەر خەمەو خەم ئەخوێنم، جگه له خەم
بەولاوه هيچی‏تر نازانم.
٦. واته: هەركەس خەمگينه با بێته لای من، خەم لەگەڵ خەما زوو ساكن
ئەبێ.
«تێبينی»: وا ئەزانم ئەم نيوه شيعرەی دوايی‏يه له «بێسارانی»يەوه وەرگرتبێ. وەكوو «مەولەوی» ئەڵێت:
بێسارانی‏يەن نەتۆی فەردی من
خەم چەنی خەمان زوو مەبۆ ساكن.
م. كاردۆخی