١. «تێبينی»: وا دياره كه «صەيدی» ئەم هەڵبەستەی پاش تۆبه كردن‏و
بوون به خەليفەی شێخ «عوسمان» وتبێت، وەكوو له هۆنراوەی سێهەما دەرئەكەوێ. م. كاردۆخی
٢. واته: من‏و خەم پێكەوه برايی‏مان گرتوه، نه خەم له من جوێ ئەبێتەوه،
نه منيش لەو جيا ئەبمەوه.
٣. واته: نه من توانيم تەركی عەشق بكەم، نه ئەويش هێشتی من خۆشی‏و
شادی له ژيانا ببينم.
٤. ئەز: من. تەرێز: سڵەمينەوه. ڕێزه وستا: بەرباديان كردم، فەوتانميان.
پارسايی: خوا پەرستی. واته: من ئەم خۆ لادان‏و سڵەمينەوه له عەشقبازيدا بەربادی كردم، خوايش بێزاره لەم جۆره عيبادەت‏و خوا پەرستی‏يه.
٥. ئۆجاغزاده: نەجيب، (له زەمانی پێش ئيسلاميەتدا ئەوانەی كه
سەروكاری ئاگريان كردووه له دەوری ئاگر پەرستيا پێيان وتون «ئۆجاغزاده». ئێستا به كەسێك كه له خێزانێكی بەرزو نەجيب بێ ئەڵێن «ئۆجاغزاده»يه. (م. كاردۆخی) واته: ئەی نەجيب زاده، له تای زوڵفت لەرزو تام بۆ ببڕه، ئيتر به دەرەك پاش ئەوه قەرار دەی تاوو لەرز بۆ كەس نەبڕيت، كەيفی خۆته دەربەس نيم.
٦. واته: بەد كار دەم بەد ڕێگەی چاكه له من مەبڕه، ڕەقيبی دڵ ڕەش! ،
كەی ديته سەر ڕێی خوا ناسين! ؟ .
٧. خوای تەرسه: له خوا بترسه. مەتۆريه: مەتۆرێ. جه من: له من. واته:
له خوا بترسه چاوەكەم له من مەتۆرێ وا من ڕازی بووم به هەر شتێ كه ڕازی بوونی تۆی لەسەر بێ لەم دونيايەدا.
٨. ئەزو ته: من‏و تۆ. پێسه خاسۆ: وا چاكه. هاشتێ بيمێ: ئاشت بينەوه.
واته: من‏و تۆ وا چاكه ئاشت ببينەوه، ئاشتی لەپاش شەڕو ڕەنجان له يەكتری خۆشه. اَلْحُبُّ بَعْدَ الْعَداوَةِ اَحْلی مِنَ الْحَلاوَةِ «خۆشەويستی‏و ئاشتی دوای ڕەنجان‏و ئاژاوله له شيرينی شيرين‏تره»