بیستووته به‌فر
ئاگر به‌رداته شه‌وێکی خامۆش،
کراسی له گوڵ بۆ شه‌و بدوورێ،
بۆن و به‌رامه‌ی خوێن بێنێته جۆش؟ !

بەسه‌رهاتێکی ئاوام له یادە:
شه‌وێکی ساردی چله‌ی زستان بوو،
له که‌نارێکدا،
که ڕایه‌خ^١ زەوی و بنمیچ ئاسمان بوو ـ
به داگیرسانی
دەماری جووتێک جه‌سته‌ی تێکئاڵاو
به‌فری نیوەشه‌و
ببوو به مێرگ و مه‌فته‌نی^٢ هه‌تاو!