زۆر لەم شیعرانەی بەر دەستت لە شەکرەشاری هەولێر نووسراون.
کام هەولێر؟
ئەوەی مانگێک تێیدا لە ماڵ چوونەدەر ئازایەتی بوو...
دیتم؛ بە چاوی خۆم براکوژیم دیت...
دیتم چۆن بە سەربانان دەکەون و ماڵ و منداڵی ئەو خەڵکە برسییە دەکەنە سەنگەر.
لە کۆڵانە ئاوەڕووتکراوەکاندا گوێم لە زرمەزرمی تۆپ و شەستیر و ئارپیجی و قازیفە بوو.
لە دەورووبەری شارە خۆشەویستەکەمدا، بینیم چۆن دووکەڵی دەغڵودانی هەژارانی کوردستان بە ڕۆژ بەری ئاسمانی تاریک دەکرد و بە شەویش بڵێسەی ئاگردڕی به شەوەزەنگ دەدا.
ڕۆژ نییە دەنگوباسی ئەم شار و ئەو شار، ئەم گوند و ئەو گوندی نیشتمانەکەم ئارامم لێ هەڵنەگرێ؛
هەر دیلە و دەکووژرێ... .
هەر بەرائەتە و وەردەگیرێ... .
هەر ماڵە و دەرگەی دەشکێنرێ...
هەر پاتاڵ و بزگوڕە و بە تاڵان دەبردرێ...
هەر لاوی کوردە لەسەر بیر و باوەڕ یان تەنانەت لەسەر ڕەنگی پەڕۆ، لە ماڵی خۆی وەدەردەنرێ و شوێنبزر دەکرێ...
هەر نامووسە و هەتک دەکرێ...
هەر خانووە و بە گوللە بووە بە بێژینگ، یا بە قازیفە شەبەقی تێبووە...

(کوردستانی ئەنفال کراوم ئەنفال دەکرێتەوە)

مێژوو؛ بنووسه: من بێدەنگ نەبووم!
شیعر؛ ببوورە، تۆم زۆر شەکەت کرد!
پەخشان؛ زۆر سوپاس، بە هانام هاتی!