١. 'سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَىٰ بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ' [سورة الإسراء/١]: پاکی و بێ‌عەیبی بۆکەسێ لەشەوێکدا شەوڕۆیی بە عەبدی خۆی کرد؛ لە «مسجدالحرام»ەوە تا «مسجدالاقصیٰ» (مزگەوتەکەی ئەولاتر)؛ ئەومزگەوتەی ئێمە پیت و پیرۆزیمان داوە بە دەوروبەرەکەی؛ بەو نیازەی کە هێندێک بەڵگەی خۆمانی پیشان بدەین. هەر خۆی بیسەر و بینایە. [وەرگێڕاوی؛ مامۆستا هەژار]

٢. 'لِي مَعَ اللّهِ وَقْتٌ لَا یَسَعُنِي فِیْهِ نَبِیٌّ مُرْسَلٌ وَلَا مَلَکٌ مُقَرَّبٌ: مرا با خدا وقتی است که در آن وقت هیچ نبی مرسل و فرشتۀ مقرّبی راه ندارد. ' حدیثی است که صوفیه بدان استناد می‌کنند و سند آن را هنوز به دست نیاورده‌ام ولی در مثنوی نیز مولانا بدین حدیث تمسک جسته و گفته است. [حواشی استاد فروزانفر بر کتاب فیه ما فیه].

٣. 'مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ' [سورة النجم/١٧]: سۆمای لێ‌نەگوێزتۆتەوەو هیچ ڕەشکەوپێشکەشی نەکرد. [وەرگێڕاوی؛ مامۆستا هەژار]