ئاڵەکۆک

سابیری add_a_photo
سابیری دیوانی سابیری
٧٢. آفتاب از روی رخشان تو می گیرد شعاع
آفتاب از روی رخشان تو می گیرد شعاع
لاجرم بالانشینت این جهان گیرد نفاع
کائینات ئەمڕۆ غوڵامیی تۆ بە جان و دڵ ئەکەن
چونکە تۆ ڕۆحیت و عالەم تەن اطعنا ئەی مەتاع
تۆ کە غائیب بی ئەمن ناچار ئەکەم مەیلی گرین
خۆر کە گیرا عالم الله دێنە گریان و فیزاع
لەززەتی دونیا ھەموو ژەھرواییە سەر تا قەدەم
سابیری خۆت لابدە گەر بووی بە خاوانی مەتاع

پەراوێز edit