لە کوچەی یارەوە بۆم دێ، شنەی بایێکی نەورۆزی
چرای دڵ خۆشە بەو بایە و بڕۆ بۆ جێژنە پیرۆزی
ئەگەر وردەت هەیە وەک گوڵ، ئەتۆ خوا خەرجی عەیشی کە
وەکوو قاروون مەبە سوودی نە بۆ خۆی بوو نە بۆ هۆزی
شەرابێکم هەیە زۆر ساف و سۆفی عەیبی لێ‌دەگرێ
خودایە! تۆ بە هیچ ژیرێکی بەختی بەد نەکەی ڕۆزی
لەکام ڕێ ئارەزوو پێک دێ لە تەرکی ئارەزوو کردن
بە تەرکی ئەو کڵاوی گەورەیی تۆ لێدەدا پۆزی
لەلای جۆبارەوە قومری لەبەر چی دەگری نازانم
ئەویش خەمبارە وەک من چونکە ناڵەی دێ بە دڵسۆزی
لە دەس چوو یاری شیرینت بە تەنیا مایەوە ئەی شەم
ئەوە حوکمێکە نابێ قەت نە لێی بدوێی نە بیدۆزی
قسێکت پێ‌دەڵێم بە دزی، وەکوو خونچەی بپشکوو زوو
کە هەر ئەو پێنج ڕۆژەن زەبر و زەنگی میری نەورۆزی
لە شەرمی عیلم و زانین بۆ تەریکی کەیف و خۆشی بین
وەرە ساقی بە نازانان گەلێ چاتر دەگا ڕۆزی
هەڕۆ بادەی وەخۆ و ڕەندی بکە و تەرکی ڕیا ئەی دڵ!
لەوەی چاتر مەحاڵە هەر شتێکی‌تر کە وەیدۆزی
بڕۆ باغی لەلای بولبول هەتا ڕەمزی ئەوین فێر بی
وەرەو لای حافزی فێری غەزەل به شەو هەتا سۆزی
چرای دڵ خۆشە بەو بایە و بڕۆ بۆ جێژنە پیرۆزی
ئەگەر وردەت هەیە وەک گوڵ، ئەتۆ خوا خەرجی عەیشی کە
وەکوو قاروون مەبە سوودی نە بۆ خۆی بوو نە بۆ هۆزی
شەرابێکم هەیە زۆر ساف و سۆفی عەیبی لێ‌دەگرێ
خودایە! تۆ بە هیچ ژیرێکی بەختی بەد نەکەی ڕۆزی
لەکام ڕێ ئارەزوو پێک دێ لە تەرکی ئارەزوو کردن
بە تەرکی ئەو کڵاوی گەورەیی تۆ لێدەدا پۆزی
لەلای جۆبارەوە قومری لەبەر چی دەگری نازانم
ئەویش خەمبارە وەک من چونکە ناڵەی دێ بە دڵسۆزی
لە دەس چوو یاری شیرینت بە تەنیا مایەوە ئەی شەم
ئەوە حوکمێکە نابێ قەت نە لێی بدوێی نە بیدۆزی
قسێکت پێ‌دەڵێم بە دزی، وەکوو خونچەی بپشکوو زوو
کە هەر ئەو پێنج ڕۆژەن زەبر و زەنگی میری نەورۆزی
لە شەرمی عیلم و زانین بۆ تەریکی کەیف و خۆشی بین
وەرە ساقی بە نازانان گەلێ چاتر دەگا ڕۆزی
هەڕۆ بادەی وەخۆ و ڕەندی بکە و تەرکی ڕیا ئەی دڵ!
لەوەی چاتر مەحاڵە هەر شتێکی‌تر کە وەیدۆزی
بڕۆ باغی لەلای بولبول هەتا ڕەمزی ئەوین فێر بی
وەرەو لای حافزی فێری غەزەل به شەو هەتا سۆزی
ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی
چو گل گر خرده‌ای داری خدا را صرف عشرت کن
که قارون را غلط‌ها داد سودای زراندوزی
می‌ای دارم چو جان صافی و صوفی می‌کند عیبش
خدایا هیچ عاقل را مبادا بخت بد روزی
طریق کام بخشی چیست ترک کام خود کردن
کلاه سروری آن است کز این ترک بردوزی
ندانم نوحه قمری به طرف جویباران چیست
مگر او نیز همچون من غمی دارد شبانروزی
جدا شد یار شیرینت کنون تنها نشین ای شمع
که حکم آسمان این است اگر سازی و گر سوزی
سخن در پرده می‌گویم چو گل از غنچه بیرون آی
که بیش از پنج روزی نیست حکم میر نوروزی
به عجب علم نتوان شد ز اسباب طرب محروم
بیا ساقی که جاهل را هنیتر می‌رسد روزی
چو امکان خلود ای دل در این فیروزه ایوان نیست
مجال عیش فرصت دان به فیروزی و بهروزی
به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی
به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی
«حافظ شیرازی»
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی
چو گل گر خرده‌ای داری خدا را صرف عشرت کن
که قارون را غلط‌ها داد سودای زراندوزی
می‌ای دارم چو جان صافی و صوفی می‌کند عیبش
خدایا هیچ عاقل را مبادا بخت بد روزی
طریق کام بخشی چیست ترک کام خود کردن
کلاه سروری آن است کز این ترک بردوزی
ندانم نوحه قمری به طرف جویباران چیست
مگر او نیز همچون من غمی دارد شبانروزی
جدا شد یار شیرینت کنون تنها نشین ای شمع
که حکم آسمان این است اگر سازی و گر سوزی
سخن در پرده می‌گویم چو گل از غنچه بیرون آی
که بیش از پنج روزی نیست حکم میر نوروزی
به عجب علم نتوان شد ز اسباب طرب محروم
بیا ساقی که جاهل را هنیتر می‌رسد روزی
چو امکان خلود ای دل در این فیروزه ایوان نیست
مجال عیش فرصت دان به فیروزی و بهروزی
به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی
به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی
«حافظ شیرازی»
٭ شایانی باسە مامۆستا چوار جووت‌سەروای ئەم غەزەلەی حافزی وەرنەگێڕاوە.