ئاڵەکۆک

عەباس حەقیقی add_a_photo
حەقیقی شەونم
٨٨. دەوڵەت چيیه دەزانی، دیداری یار دینێ
دەوڵەت چيیه دەزانی، دیداری یار دینێ
کۆڵانی بۆ گەدایی نەدرێ بە موڵکی چینێ

لە گيان تەماوەلانان ھاسان و سەھله ديومە
ئەمما له ياری گيانی حەستەم کەسێ وەبينێ

پێوەم که بچمه باغی وەک خونچه بەو دڵی تەنگ
تاکوو لەوێ به چاکی فێر بم کراس دڕينێ

تاوێکی وەک کزەی با بدوێم لەگەڵ پەڕی گوڵ
تاوێکی دی له بولبول ببيەم سوڕی ئەوينێ

ماچکردنی دەمی يار نەدەی لەدەس ھەوەڵ‌جار
نەک بی له ئاخری دا تووش دەست و لێو گەزينێ

سوحبەت به نرخه چونکه لەو مەنزڵی دوو ڕێگا
کاتێکی لێک جيا بووين کێ يەکتری دەبينێ

پێم وایە شاە يەحیا نەیماوە بیری حافز
خوایە وەبیری بێنی دەروێشی خەرقەپینێ

دانی که چیست دولت، دیدارِ یار دیدن
در کویِ او گدایی بر خسروی گزیدن

از جان طمع بریدن آسان بود ولیکن
از دوستانِ جانی مشکل توان بریدن

خواهم شدن به بستان چون غنچه با دلِ تنگ
وان جا به نیک‌نامی پیراهنی دریدن

گه چون نسیم با گل رازِ نهفته گفتن
گه سرِّ عشقبازی از بلبلان شنیدن

بوسیدنِ لبِ یار اوّل ز دست مگذار
کآخر ملول گردی از دست و لب گزیدن

فرصت شمار صحبت کز این دو راهه منزل
چون بگذریم دیگر نتوان به هم رسیدن

گویی برفت حافظ از یادِ شاهِ یحیی
یا رب به یادش آور درویش پروریدن

«حافظ شیرازی»
نووسین: کەماڵ ڕەحمانی
شەونم، وەرگێرانی سەد غەزەل لە دیوانی حافزی شیرازی، وەرگێرانی: عەباسی حەقیقی، چاپی یەکەم: سنە ١٣٨٧، لاپەڕە ٢٠٤.

پەراوێز edit