من دەبینم له مەی ئاوای موغەکان نووری ھوێ
سەیرە، بڕوانه چ نوورێکی دەبینم له کوێ
خێوی ئەو مەیکەده دەروازه، خودايه کێیە
بۆته میحرابی دوعا و قيبلەی حاجەت جوێ جوێ؟ !
سێ پلەی عاشقی و دڵبەری و دڵداری
کەرەمی تۆيه به من گەیوه خەڵاتی نوێ نوێ
کاکی میرحاج نەکەی دەعیە لەسەر من که ئەتۆ
خانەکەت دیوه ئەمن دیومه خودی خانەخوێ
کێ له میشکی خوتەن و نافەی چینی دیوە
ئەوی من دیومه بەیانان له ھەناسەی سروێ
ھەرچی لەو عالەمەدا نووری تەجەللایە و بەس
من نه لەو باوەڕه شل بووم و نە دەشبم شلوێ
دەمەوێ نافەگوشابم له قەفی زولفی کچان
گەرچی ئەو فیکرە خەتایە و فره حەستەم بلوێ
داخی دڵ، ئاوی چەمان، شینی شەوان، ئاخی بەیان
لوتفی تۆيه له ھەموو لا سەری لێناومه سوێ
نەخشی ڕووت ھەردەمه رێیەک بە خەیاڵم دەگرێ
کێ خەبەرداره که چم دیوه لە پەردەی توێ توێ
دۆستان ڕەخنە له دڵداری حافز مەگرن
گەرچی مەعشووقی دەوێ، خۆ لەگەڵ ئێوەش دەدوێ
سەیرە، بڕوانه چ نوورێکی دەبینم له کوێ
خێوی ئەو مەیکەده دەروازه، خودايه کێیە
بۆته میحرابی دوعا و قيبلەی حاجەت جوێ جوێ؟ !
سێ پلەی عاشقی و دڵبەری و دڵداری
کەرەمی تۆيه به من گەیوه خەڵاتی نوێ نوێ
کاکی میرحاج نەکەی دەعیە لەسەر من که ئەتۆ
خانەکەت دیوه ئەمن دیومه خودی خانەخوێ
کێ له میشکی خوتەن و نافەی چینی دیوە
ئەوی من دیومه بەیانان له ھەناسەی سروێ
ھەرچی لەو عالەمەدا نووری تەجەللایە و بەس
من نه لەو باوەڕه شل بووم و نە دەشبم شلوێ
دەمەوێ نافەگوشابم له قەفی زولفی کچان
گەرچی ئەو فیکرە خەتایە و فره حەستەم بلوێ
داخی دڵ، ئاوی چەمان، شینی شەوان، ئاخی بەیان
لوتفی تۆيه له ھەموو لا سەری لێناومه سوێ
نەخشی ڕووت ھەردەمه رێیەک بە خەیاڵم دەگرێ
کێ خەبەرداره که چم دیوه لە پەردەی توێ توێ
دۆستان ڕەخنە له دڵداری حافز مەگرن
گەرچی مەعشووقی دەوێ، خۆ لەگەڵ ئێوەش دەدوێ
در خرابات مغان نور خدا می‌بینم
این عجب بین که چه نوری ز کجا می‌بینم
کیست دُردی‌کش اين میکده يا رب که درش
قبلهٔ حاجت و محرابِ دعا می‌بينم
منصبِ عاشقی و رندی و شاهدبازی
همه از تربیتِ لطفِ شما می‌بينم
جلوه بر من مفروش ای ملک الحاج که تو
خانه می‌بینی و من خانه خدا می‌بینم
نیست در دایره نقطهٔ وحدت کم و بيش
که من اين مسئله بی چون و چرا می‌بينم
خواهم از زلفِ بتان نافه گشایی کردن
فکرِ دور است همانا که خطا می‌بینم
سوزِ دل، اشکِ روان، آهِ سحر، نالهٔ شب
این همه از نظرِ لطفِ شما می‌بینم
هر دم از رویِ تو نقشی زَنَدَم راهِ خیال
با که گویم که در این پرده چه‌ها می‌بینم
کس ندیده‌ست ز مشکِ ختن و نافهٔ چین
آن چه من هر سحر از بادِ صبا می‌بینم
دوستان عیبِ نظربازیِ حافظ مکنید
که من او را ز محبّانِ شما می‌بینم
«حافظ شیرازی»
این عجب بین که چه نوری ز کجا می‌بینم
کیست دُردی‌کش اين میکده يا رب که درش
قبلهٔ حاجت و محرابِ دعا می‌بينم
منصبِ عاشقی و رندی و شاهدبازی
همه از تربیتِ لطفِ شما می‌بينم
جلوه بر من مفروش ای ملک الحاج که تو
خانه می‌بینی و من خانه خدا می‌بینم
نیست در دایره نقطهٔ وحدت کم و بيش
که من اين مسئله بی چون و چرا می‌بينم
خواهم از زلفِ بتان نافه گشایی کردن
فکرِ دور است همانا که خطا می‌بینم
سوزِ دل، اشکِ روان، آهِ سحر، نالهٔ شب
این همه از نظرِ لطفِ شما می‌بینم
هر دم از رویِ تو نقشی زَنَدَم راهِ خیال
با که گویم که در این پرده چه‌ها می‌بینم
کس ندیده‌ست ز مشکِ ختن و نافهٔ چین
آن چه من هر سحر از بادِ صبا می‌بینم
دوستان عیبِ نظربازیِ حافظ مکنید
که من او را ز محبّانِ شما می‌بینم
«حافظ شیرازی»