ئاڵەکۆک

عەباس حەقیقی add_a_photo
حەقیقی شەونم
٥٠. من لە باغت بـە تەمای میوەچنینم چ دەبێ
من لە باغت بـە تەمای میوەچنینم چ دەبێ
پێشی پێی خۆم بە چرای تۆوە ببینم چ دەبێ

گەر لەبن سێبەری ئەو سەروە بڵیندەی خوایە
وەحەسێنم لەشی سووتاو و بەتینم چ دەبێ

ئەرێ ئەی خاتەمەکەی قامکی جەمی شوێن پیرۆز
گەر بخەی وێنە لەسەر نەخشی نگینم چ دەبێ

وا لە ماڵ چۆتە دەرێ عەقڵم، ئەگەر مەی ئەوەیە
لەوە پێش دیومە لەنێو مەنزڵی دینم چ دەبێ

زاهیدی شاری ئەوا مەیلی بە شا و شەحنە هەیە
من ئەگەر بێت و نیگارێکی وەبینم چ دەبێ

تەمەنم ڕۆیی بە خۆڕایی بە مەعشوقە و مەی
چم بە سەردێ لە هەوەڵیان، دووەمینم چ دەبێ

خواجە پێی زانی کە من عاشقم و هیچی نەگوت
حافزیش بـێت و بزانێ بە ئەوینم چ دەبێ

گر من از باغِ تو یک میوه بچینم چه شود
پیش پایی به چراغِ تو ببینم چه شود؟

یارب اندر کنفِ سایهٔ آن سروِ بلند
گر منِ سوخته یکدم بنشینم چه شود؟

آخر ای خاتمِ جمشیدِ همایون آثار
گر فتد عکسِ تو نقشِ نگینم چه شود؟

واعظِ شهر چو مهرِ ملک و شحنه گزید
من اگر مهرِ نگاری بگزینم چه شود؟

عقلم از خانه به در رفت و گر مِی این است
دیدم از پیش که در خانهٔ دینم چه شود؟

صرف شد عمرِ گرانمایه به معشوقه و می
تا از آنم چه به پیش آید، از اینم چه شود؟

خواجه دانست که من عاشقم و هیچ نگفت
حافظ ار نیز بداند که چنینم چه شود؟

«حافظ شیرازی»
نووسین: کەماڵ ڕەحمانی
شەونم، وەرگێرانی سەد غەزەل لە دیوانی حافزی شیرازی، وەرگێرانی: عەباسی حەقیقی، چاپی یەکەم: سنە ١٣٨٧، لاپەڕە ١٢٦.

پەراوێز edit