دڵی بردم بە ناز و تەرکی مەی کرد
ئەتۆ خوا کێ لەگەڵ کێ ئەو گەمەی کرد
لە تەنیایی وەگیان هاتم بەیانی
بژی یادی بە لوتفێکی بە مەی کرد
وەکوو لالەی دڵم با پڕ لە خوێن بێ
لە دەس چاوی، بە زوڵمێکی لە مەی کرد
شەماڵ ئەی چارەسازم بێنە بۆنی
گوڵم، دڵ ئارەزووی ئەو گوڵ‌دەمەی کرد
وەها سووتاندمی وەک شەم، کە بۆ من
دەفر گریا و دەف و نەی زەمزەمەی کرد
لە کوێ بیڵێم کە پاش زامی جەرگ بڕ
حەکیم بۆ کوشتنم قەستی قەمەی کرد
لە نێو یاران چ دەتوانم وەگێڕم
کە یاری من ئەوەی فەرموو ئەمەی کرد
کەوان ئەبرۆ جەفای دوژمن نەکردووی
لەگەڵ حافز بە تیری ئەو چەمەی کرد
ئەتۆ خوا کێ لەگەڵ کێ ئەو گەمەی کرد
لە تەنیایی وەگیان هاتم بەیانی
بژی یادی بە لوتفێکی بە مەی کرد
وەکوو لالەی دڵم با پڕ لە خوێن بێ
لە دەس چاوی، بە زوڵمێکی لە مەی کرد
شەماڵ ئەی چارەسازم بێنە بۆنی
گوڵم، دڵ ئارەزووی ئەو گوڵ‌دەمەی کرد
وەها سووتاندمی وەک شەم، کە بۆ من
دەفر گریا و دەف و نەی زەمزەمەی کرد
لە کوێ بیڵێم کە پاش زامی جەرگ بڕ
حەکیم بۆ کوشتنم قەستی قەمەی کرد
لە نێو یاران چ دەتوانم وەگێڕم
کە یاری من ئەوەی فەرموو ئەمەی کرد
کەوان ئەبرۆ جەفای دوژمن نەکردووی
لەگەڵ حافز بە تیری ئەو چەمەی کرد
دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد؟
شب تنهاییم در قصد جان بود
خیالش لطف‌های بی‌کران کرد
چرا چون لاله خونین دل نباشم
که با ما نرگسِ او سرگران کرد
که را گویم که با این درد جان سوز
طبیبم قصد جان ناتوان کرد
بدان سان سوخت چون شمعم که بر من
صراحی گریه و بربط فغان کرد
صبا گر چاره داری وقتِ وقت است
که درد اشتیاقم قصد جان کرد
میانِ مهربانان کی توان گفت
که یار ما چنین گفت و چنان کرد
عدو با جانِ حافظ آن نکردی
که تیرِ چشمِ آن ابروکمان کرد
«حافظ شیرازی»
خدا را با که این بازی توان کرد؟
شب تنهاییم در قصد جان بود
خیالش لطف‌های بی‌کران کرد
چرا چون لاله خونین دل نباشم
که با ما نرگسِ او سرگران کرد
که را گویم که با این درد جان سوز
طبیبم قصد جان ناتوان کرد
بدان سان سوخت چون شمعم که بر من
صراحی گریه و بربط فغان کرد
صبا گر چاره داری وقتِ وقت است
که درد اشتیاقم قصد جان کرد
میانِ مهربانان کی توان گفت
که یار ما چنین گفت و چنان کرد
عدو با جانِ حافظ آن نکردی
که تیرِ چشمِ آن ابروکمان کرد
«حافظ شیرازی»