دوێشەوێ نەقڵی مە پرچی ڕەش لوولووی تۆ بوو
موو بە مووی باسەکە تا نیوەشەوێ مووی تۆ بوو
دڵ بە تیری موژەکەت گەرچی لە خوێندا گەوزی
ئێستە هەر چاوی لە تیرخستنی زوو زووی تۆ بوو
خوا ببورێ لە سەبا بۆی گوڵی ڕووی تۆی هێنا
ئەگینا کێ خەبەری لەو گوڵی ون بووی تۆ بوو
لە شەڕ و شۆڕی ئەوینێ خەبەرێکی نەبوو کەس
گڕی ئەو ئاورە لە ڕەوتی وەکوو ئاهووی تۆ بوو
ماوەیەک بوو ئەمن ئارام و سڵامەت دەژیام
داوی ڕێی تەیری دڵم پەرچەمی هیندووی تۆ بوو
وەکە بەندی یەخە، تا وەکرێ دڵی من کە بە دڵ
ئۆگری سینگ و بەرۆکی وە بەهەشت چووی تۆ بوو
تۆ و وەفات! لادە لەسەر مەرقەدی حافز کەڕەتێک
چونکە ئاواتی دڵی دینی چەلێک ڕووی تۆ بوو
موو بە مووی باسەکە تا نیوەشەوێ مووی تۆ بوو
دڵ بە تیری موژەکەت گەرچی لە خوێندا گەوزی
ئێستە هەر چاوی لە تیرخستنی زوو زووی تۆ بوو
خوا ببورێ لە سەبا بۆی گوڵی ڕووی تۆی هێنا
ئەگینا کێ خەبەری لەو گوڵی ون بووی تۆ بوو
لە شەڕ و شۆڕی ئەوینێ خەبەرێکی نەبوو کەس
گڕی ئەو ئاورە لە ڕەوتی وەکوو ئاهووی تۆ بوو
ماوەیەک بوو ئەمن ئارام و سڵامەت دەژیام
داوی ڕێی تەیری دڵم پەرچەمی هیندووی تۆ بوو
وەکە بەندی یەخە، تا وەکرێ دڵی من کە بە دڵ
ئۆگری سینگ و بەرۆکی وە بەهەشت چووی تۆ بوو
تۆ و وەفات! لادە لەسەر مەرقەدی حافز کەڕەتێک
چونکە ئاواتی دڵی دینی چەلێک ڕووی تۆ بوو
دوش در حلقهٔ ما قصهٔ گیسویِ تو بود
تا دلِ شب سخن از سلسلهٔ موی تو بود
دل که از ناوکِ مژگانِ تو در خون می‌گشت
باز مشتاقِ کمانخانهٔ ابرویِ تو بود
هم عَفَاالله صبا کز تو پیامی می‌داد
ورنه در کس نرسیدیم که از کویِ تو بود
عالم از شور و شرِ عشق خبر هیچ نداشت
فتنه‌انگیزِ جهان غمزهٔ جادویِ تو بود
من سرگشته هم از اهلِ سلامت بودم
دام راهم شکنِ طرّهٔ هندویِ تو بود
بگشا بندِ قبا تا بگشاید دلِ من
که گشادی که مرا بود ز پهلویِ تو بود
به وفایِ تو که بر تربتِ حافظ بگذر
کز جهان می‌شد و در آرزویِ رویِ تو بود
«حافظ شیرازی»
تا دلِ شب سخن از سلسلهٔ موی تو بود
دل که از ناوکِ مژگانِ تو در خون می‌گشت
باز مشتاقِ کمانخانهٔ ابرویِ تو بود
هم عَفَاالله صبا کز تو پیامی می‌داد
ورنه در کس نرسیدیم که از کویِ تو بود
عالم از شور و شرِ عشق خبر هیچ نداشت
فتنه‌انگیزِ جهان غمزهٔ جادویِ تو بود
من سرگشته هم از اهلِ سلامت بودم
دام راهم شکنِ طرّهٔ هندویِ تو بود
بگشا بندِ قبا تا بگشاید دلِ من
که گشادی که مرا بود ز پهلویِ تو بود
به وفایِ تو که بر تربتِ حافظ بگذر
کز جهان می‌شد و در آرزویِ رویِ تو بود
«حافظ شیرازی»