ئەو چەنگ و عوودە حاڵی ئەبی چی بەیان ئەکەن
بادەی نهێن بخۆنەوە، تەنبێی عەیان دەکەن
شەوقی ئەوین و زەوقی ئەوینداری نایەڵن
لۆمەی جەوان و سەرزەنشی پیرەکان ئەکەن
دەشڵێن مەڵێ و مەبیسە لە ڕەمزی ئەوین هەواڵ
چاو لەو حیکایەتەی کە چلۆنی گران ئەکەن
ئێمەی لە پشتی پەردەوە سەد جار فریودراو
ئاخۆ لە ژووری پەردەوە بیری چمان ئەکەن
دیسان مڵۆزمی پیرەکەیانن مریدەکان
بڕوانە سالیکان چ لە پیری موغان ئەکەن
سەد ئابڕوو بە نیو نەزەر ئاسانە سەندنی
جوانان ئەگەر ئەو موعامەلە ناکەن زیان ئەکەن
هێندێک دەڵێن بە هەوڵە گەیشتن بە وەسڵی یار
هێندێک شکایەتێ لە گەڕی ئاسمان ئەکەن
ئەمما ئەتۆ بەقا بە دەوامی زەمان مەکە
گۆڕینی ئەو مەکینەی گۆرین بە ئان ئەکەن
ئاکامی کاریان دڵی تاریکە، ئێستەکەش
ئیکسیری بەو خەیاڵی عەبەسیان قەپان ئەکەن
مەی لێدە شێخ و حافز و موفتی و گزیری شار
تێفکری هەر بە فێڵ و درۆیان ژیان ئەکەن
بادەی نهێن بخۆنەوە، تەنبێی عەیان دەکەن
شەوقی ئەوین و زەوقی ئەوینداری نایەڵن
لۆمەی جەوان و سەرزەنشی پیرەکان ئەکەن
دەشڵێن مەڵێ و مەبیسە لە ڕەمزی ئەوین هەواڵ
چاو لەو حیکایەتەی کە چلۆنی گران ئەکەن
ئێمەی لە پشتی پەردەوە سەد جار فریودراو
ئاخۆ لە ژووری پەردەوە بیری چمان ئەکەن
دیسان مڵۆزمی پیرەکەیانن مریدەکان
بڕوانە سالیکان چ لە پیری موغان ئەکەن
سەد ئابڕوو بە نیو نەزەر ئاسانە سەندنی
جوانان ئەگەر ئەو موعامەلە ناکەن زیان ئەکەن
هێندێک دەڵێن بە هەوڵە گەیشتن بە وەسڵی یار
هێندێک شکایەتێ لە گەڕی ئاسمان ئەکەن
ئەمما ئەتۆ بەقا بە دەوامی زەمان مەکە
گۆڕینی ئەو مەکینەی گۆرین بە ئان ئەکەن
ئاکامی کاریان دڵی تاریکە، ئێستەکەش
ئیکسیری بەو خەیاڵی عەبەسیان قەپان ئەکەن
مەی لێدە شێخ و حافز و موفتی و گزیری شار
تێفکری هەر بە فێڵ و درۆیان ژیان ئەکەن
دانی که چنگ و عود چه تقریر میکنند
پنهان خورید باده که تعزیر میکنند
ناموسِ عشق و رونقِ عشّاق میبرند
عیبِ جوان و سرزنشِ پیر میکنند
گویند رمزِ عشق مگویید و مشنوید
مشکل حکایتیاست که تقریر میکنند
ما از برونِ در شده مغرورِ صد فریب
تا خود درونِ پرده چه تدبیر میکنند
تشویشِ وقتِ پیرِ مغان میدهند باز
این سالکان نگر که چه با پیر میکنند
صد ملکِ دل به نیم نظر میتوان خرید
خوبان در این معامله تقصیر میکنند
قومی به جدّ و جهد نهادند وصلِ دوست
قومی دگر حواله به تقدیر میکنند
فیالجمله اعتماد مکن بر ثباتِ دهر
کاین کارخانهایست که تغییر میکنند
جز قلبِ تیره هیچ نشد حاصل و هنوز
باطل در این خیال که اکسیر میکنند
می خور که شیخ و حافظ و مفتیّ و محتسب
چون نیک بنگری همه تزویر میکنند
«حافظ شیرازی»
پنهان خورید باده که تعزیر میکنند
ناموسِ عشق و رونقِ عشّاق میبرند
عیبِ جوان و سرزنشِ پیر میکنند
گویند رمزِ عشق مگویید و مشنوید
مشکل حکایتیاست که تقریر میکنند
ما از برونِ در شده مغرورِ صد فریب
تا خود درونِ پرده چه تدبیر میکنند
تشویشِ وقتِ پیرِ مغان میدهند باز
این سالکان نگر که چه با پیر میکنند
صد ملکِ دل به نیم نظر میتوان خرید
خوبان در این معامله تقصیر میکنند
قومی به جدّ و جهد نهادند وصلِ دوست
قومی دگر حواله به تقدیر میکنند
فیالجمله اعتماد مکن بر ثباتِ دهر
کاین کارخانهایست که تغییر میکنند
جز قلبِ تیره هیچ نشد حاصل و هنوز
باطل در این خیال که اکسیر میکنند
می خور که شیخ و حافظ و مفتیّ و محتسب
چون نیک بنگری همه تزویر میکنند
«حافظ شیرازی»