زوو پتر مەیلت لەگەڵ ئەو عاشقەی موشتاقە بوو
باسی دڵداری من و تۆ قاوی ئەو ئافاقە بوو
یادی شەوگاری لەگەڵ دەم خونچەکانم بێ خێر
نەقڵی عیشق و یاری ڕوومەت وەک گوڵی مێلاقە بوو
ڕووی گەشی مەعشووقەکان گەرچی دڵ و دینی دەبرد
زیکری ئێمە هەر لە بابەت حوسنی ئەو ئەخلاقە بوو
سێبەری مەعشووقە گەر بکشێتە سەر عاشق چییە
من دڵم بەودا ئەویش دڵداری ئەو موشتاقە بوو
پێش ئەوەی ئەو میچە سەوزە و تاقی مینا بێنە گۆر
من ڕوانگەی چاوەکانم ئەو دوو ئەبرۆ تاقە بوو
هەر لە سبحەینێ ئەزەل را تا شەوی ئاخرزەمان
دۆستی ئێمە لەسەر ئەو شەرت و ئەو میساقە بوو
بەو شەوی قەدرە ئەگەر لێمداوە مەی مەنعم مەکە
یار بە مەستی هات و جامی مەی لە گۆشەی تاقە بوو
لێم ببورە گەر پسا تەسبیحی زیکرم ماوەیەک
دەستم ئاوقای پووزی ئەو مەیگێڕە بەفرین ساقە بوو
دیم لە دەرکی شا گەدایەک نوکتەیێکی جوانی گوت
من لەسەر هەر خوان کە بووم، ڕازق هەر ئەو ڕەززاقە بوو
شیعرەکەی حافز لەجەننەتدا زەمانی بابەدەم
بۆ گوڵ و نەسرین گەشەی ئەو دەفتەر و ئەوراقە بوو
باسی دڵداری من و تۆ قاوی ئەو ئافاقە بوو
یادی شەوگاری لەگەڵ دەم خونچەکانم بێ خێر
نەقڵی عیشق و یاری ڕوومەت وەک گوڵی مێلاقە بوو
ڕووی گەشی مەعشووقەکان گەرچی دڵ و دینی دەبرد
زیکری ئێمە هەر لە بابەت حوسنی ئەو ئەخلاقە بوو
سێبەری مەعشووقە گەر بکشێتە سەر عاشق چییە
من دڵم بەودا ئەویش دڵداری ئەو موشتاقە بوو
پێش ئەوەی ئەو میچە سەوزە و تاقی مینا بێنە گۆر
من ڕوانگەی چاوەکانم ئەو دوو ئەبرۆ تاقە بوو
هەر لە سبحەینێ ئەزەل را تا شەوی ئاخرزەمان
دۆستی ئێمە لەسەر ئەو شەرت و ئەو میساقە بوو
بەو شەوی قەدرە ئەگەر لێمداوە مەی مەنعم مەکە
یار بە مەستی هات و جامی مەی لە گۆشەی تاقە بوو
لێم ببورە گەر پسا تەسبیحی زیکرم ماوەیەک
دەستم ئاوقای پووزی ئەو مەیگێڕە بەفرین ساقە بوو
دیم لە دەرکی شا گەدایەک نوکتەیێکی جوانی گوت
من لەسەر هەر خوان کە بووم، ڕازق هەر ئەو ڕەززاقە بوو
شیعرەکەی حافز لەجەننەتدا زەمانی بابەدەم
بۆ گوڵ و نەسرین گەشەی ئەو دەفتەر و ئەوراقە بوو
پیش از اینت بیش از این اندیشهٔ عشاق بود
مهرورزی تو با ما شهرهٔ آفاق بود
یاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبان
بحث سرّ عشق و ذکر حلقهٔ عشاق بود
پیش از این کاین سقف سبز و طاق مینا برکشند
منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود
از دم صبح ازل تا آخر شام ابد
دوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بود
سایهٔ معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد
ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود
حسن مه رویان مجلس گر چه دل می‌برد و دین
بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود
بر در شاهم گدایی نکته‌ای در کار کرد
گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود
رشتهٔ تسبیح اگر بگسست معذورم بدار
دستم اندر دامن ساقی سیمین ساق بود
در شب قدر ار صبوحی کرده‌ام عیبم مکن
سرخوش آمد یار و جامی بر کنار طاق بود
شعر حافظ در زمان آدم اندر باغ خلد
دفتر نسرین و گل را زینت اوراق بود
«حافظ شیرازی»
مهرورزی تو با ما شهرهٔ آفاق بود
یاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبان
بحث سرّ عشق و ذکر حلقهٔ عشاق بود
پیش از این کاین سقف سبز و طاق مینا برکشند
منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود
از دم صبح ازل تا آخر شام ابد
دوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بود
سایهٔ معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد
ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود
حسن مه رویان مجلس گر چه دل می‌برد و دین
بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود
بر در شاهم گدایی نکته‌ای در کار کرد
گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود
رشتهٔ تسبیح اگر بگسست معذورم بدار
دستم اندر دامن ساقی سیمین ساق بود
در شب قدر ار صبوحی کرده‌ام عیبم مکن
سرخوش آمد یار و جامی بر کنار طاق بود
شعر حافظ در زمان آدم اندر باغ خلد
دفتر نسرین و گل را زینت اوراق بود
«حافظ شیرازی»