ئاڵەکۆک

عەباس حەقیقی add_a_photo
حەقیقی شەونم
٢٤. زۆر لە مێژە ئاوری عیشقی لە نێو گیانی مە دا
زۆر لە مێژە ئاوری عیشقی لە نێو گیانی مە دا
چونکە مەیلی ئەو هەمیشە لە دڵی وێرانی مە دا

گەر بە خوێناوی جگەر غەرقە گلێنەی چاوەکەم
تیشکی ڕۆژی ڕووی لە چاوەی سینگی ناڵانی مە دا

قەترەیێکە ئاوی ژین لای لێوی ئاڵ و شیرینی
ڕۆژ وەکوو مانگە لە حاندی مانگی تابانی مە دا

تا "نَفَخْتُ فیهِ مِنْ روحی" شنەوتم تێگەییم
هی ئەوین ئێمە و ئەویش ئێمە لە ئیمانی مە دا

گش دڵێ حاڵی نییە و نازانێ ئەحواڵی ئەوین
مەحرەمی ئەو ڕازە پڕمانایە لە گیانی مەدا

بەس کە واعیز باسی دین ئێمەش وەکوو تۆ تێدەگەین
دینی دوو عالەم لە هاودەم بوونی جانانی مە دا

تا قیامەت "حافزا" شوکرانە بێژێرە کە یار
ڕۆژی ئەووەڵ هات و حازر بوو لە میوانی مە دا

مدتی شد کآتش سودایِ او در جانِ ماست
زان تمناها که دایم در دلِ ویرانِ ماست

مردم چشمم به خونابِ جگر غرقند از آنک
چشمه‌ٔ مهر رخش در سینهٔ نالانِ ماست

آب حیوان قطره‌ای زان لعل همچون شکّرست
قرص خور عکسی ز روی آن مه تابانِ ماست

تا نَفَختُ فِیهِ مِنْ روحی شنیدم شد یقین
بر من این معنی که ما زآن وی و او زآن ماست

هر دلی را اطلاعی نیست بر اسرارِ عشق
محرم این سرِّ معنی دار علوی جانِ ماست

چند گویی ای مذکّر شرح دین خاموش باش
دین ما در هر دو عالم صحبت جانانِ ماست

حافظا تا روز آخر شکر این نعمت گذار
کآن صنم از روز اول دارویِ درمانِ ماست

«حافظ شیرازی»
نووسین: کەماڵ ڕەحمانی
مامۆستا عەبباس حەقیقی، شەونم، لاپەڕە ٧٢و٧٣، چاپی یەکەم، سنە ١٣٨٧.

پەراوێز edit