گوڵ بەر دەم و مەی سەر دەم و مەعشوقە لەلامە
شای سەرزەوییەم ڕۆژی وەها عەبد و غوڵامە
شەم ڕێ مەدە بۆ مەجلیسی بەزمی مەکە ئەوشۆ
وەک مانگی شەوی چاردەیە ئەو شۆڕەنەمامە
مەی گەرچی حەڵاڵیشە لە کن مەزهەبی ئێمە
بێ ڕووی گوڵت ئەی سەروی گوڵەندام حەرامە
گوێم هەر لە وتووێژی نەی و نەغمەیی چەنگە
هەر لێوی لەعل ڕوانگەمە، هەر ئەو مەی و جامە
عەتراوی مەکە مەجلیسی مە، چونکە لە پەستا
بۆمان دێ لەزوڵفی ڕەشت ئەو بۆن و بەرامە
تاریفی لە چێژی شەکەر و قەندی مەفەرموو
چێشتوومە لە لێوت ئەمن ئەو لەززەت و تامە
تاگەنجی غەمت لەو دڵە وێرانەیە دایە
دایم ئەمنیش کونجی خەرابات پەنامە
نەنگم چ دەڵێی، نێوی من ئەوڕۆکە لە نەنگە
نێوم چ دە پرسی کە ئەمن نەنگ شیامە
مەیخۆرە و مەستین نەزەرباز و قەلەندەر
لەوشارە ئەوەی وەک مە نییە پێم بڵی کامە
عەیبی منی مەیخۆرە بە دارۆغە مەفەرموو
وەک ئێمە ئەوێش دایمە لە دووی عەیشی مودامە
(حافز) مەبە قەت بێ مەی و مەعشووقە بەتایبەت
تا کاتی گوڵ و یاسەمەن و جەژنی سیامە
شای سەرزەوییەم ڕۆژی وەها عەبد و غوڵامە
شەم ڕێ مەدە بۆ مەجلیسی بەزمی مەکە ئەوشۆ
وەک مانگی شەوی چاردەیە ئەو شۆڕەنەمامە
مەی گەرچی حەڵاڵیشە لە کن مەزهەبی ئێمە
بێ ڕووی گوڵت ئەی سەروی گوڵەندام حەرامە
گوێم هەر لە وتووێژی نەی و نەغمەیی چەنگە
هەر لێوی لەعل ڕوانگەمە، هەر ئەو مەی و جامە
عەتراوی مەکە مەجلیسی مە، چونکە لە پەستا
بۆمان دێ لەزوڵفی ڕەشت ئەو بۆن و بەرامە
تاریفی لە چێژی شەکەر و قەندی مەفەرموو
چێشتوومە لە لێوت ئەمن ئەو لەززەت و تامە
تاگەنجی غەمت لەو دڵە وێرانەیە دایە
دایم ئەمنیش کونجی خەرابات پەنامە
نەنگم چ دەڵێی، نێوی من ئەوڕۆکە لە نەنگە
نێوم چ دە پرسی کە ئەمن نەنگ شیامە
مەیخۆرە و مەستین نەزەرباز و قەلەندەر
لەوشارە ئەوەی وەک مە نییە پێم بڵی کامە
عەیبی منی مەیخۆرە بە دارۆغە مەفەرموو
وەک ئێمە ئەوێش دایمە لە دووی عەیشی مودامە
(حافز) مەبە قەت بێ مەی و مەعشووقە بەتایبەت
تا کاتی گوڵ و یاسەمەن و جەژنی سیامە
گل در بر و می در کف و معشوق به کام است
سلطان جهانم به چنین روز غلام است
گو شمع میارید در این جمع که امشب
در مجلس ما ماه رخ دوست تمام است
در مذهب ما باده حلال است ولیکن
بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است
گوشم همه بر قول نی و نغمهٔ چنگ است
چشمم همه بر لعل لب و گردش جام است
در مجلس ما عطر میامیز که ما را
هر لحظه ز گیسوی تو خوشبوی مشام است
از چاشنی قند مگو هیچ و ز شکر
زان رو که مرا از لب شیرین تو کام است
تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کوی خرابات مقام است
از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است
وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است
میخواره و سرگشته و رندیم و نظرباز
وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است
با محتسبم عیب مگویید که او نیز
پیوسته چو ما در طلب عیش مدام است
حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
کایّامِ گل و یاسمن و عید صیام است
«حافظ شیرازی»
سلطان جهانم به چنین روز غلام است
گو شمع میارید در این جمع که امشب
در مجلس ما ماه رخ دوست تمام است
در مذهب ما باده حلال است ولیکن
بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است
گوشم همه بر قول نی و نغمهٔ چنگ است
چشمم همه بر لعل لب و گردش جام است
در مجلس ما عطر میامیز که ما را
هر لحظه ز گیسوی تو خوشبوی مشام است
از چاشنی قند مگو هیچ و ز شکر
زان رو که مرا از لب شیرین تو کام است
تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کوی خرابات مقام است
از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است
وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است
میخواره و سرگشته و رندیم و نظرباز
وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است
با محتسبم عیب مگویید که او نیز
پیوسته چو ما در طلب عیش مدام است
حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
کایّامِ گل و یاسمن و عید صیام است
«حافظ شیرازی»