ئاڵەکۆک

عەباس حەقیقی add_a_photo
حەقیقی شەونم
١٣. یار هاتە کلیسایە، جامێکی لە مەی بان دەست
یار هاتە کلیسایە، جامێکی لە مەی بان دەست
ئەو مەستی مەی و مەستان لەو دیدەی مەستی مەست

ناڵی سمی ئەسپی ئەو، وێنێکە لە مانگی نوێ
وەختێکی سنەوبەر دی، سەروی قەدی، لێوی گەست

جا بۆچی بڵێم بە درۆ، ئاگامە لە حاڵی خۆم
یاخۆ نییە مەیلم بەو، ئەی چۆنە دڵم پێ بەست

کووژراوە شەمی یاران، ساتێکی کە ئەو هەستا
هەڵبۆوە چرا کاتێ، دانیشتەوە ئەو بێ هەست

ئەو مێخەکە بۆنخۆشە، بۆنخۆشە لە زولفی ئەو
کلچێوە کەوان‌کێشی، فێر بوو لە برۆی پەیوەست

گیانە وەرەوە بابێ بۆ "حافزی" عومری نوێ
هەرچەندە مەحاڵیشە حەفتا وەگەڕێ بۆ شەست

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران از نرگس مستش مست

در نعل سمند او شکل مه نو پیدا
وز قد بلند او بالای صنوبر پست

آخر به چه گویم هست از خود خبرم چون نیست
وز بهر چه گویم نیست با وی نظرم چون هست

شمع دل دمسازم بنشست چو او برخاست
و افغان ز نظربازان برخاست چو او بنشست

گر غالیه خوش بو شد در گیسوی او پیچید
ور وسمه کمانکش گشت در ابروی او پیوست

بازآی که بازآید عمر شدهٔ حافظ
هر چند که ناید باز تیری که بشد از شست

«حافظ شیرازی»
نووسین: کەماڵ ڕەحمانی
مامۆستا عەبباس حەقیقی، شەونم، لاپەڕە ٥٠، چاپی یەکەم، سنە ١٣٨٧.

پەراوێز edit