ئاڵەکۆک

عەباس حەقیقی add_a_photo
حەقیقی شەونم
١٠٠. سەری ساڵە وەرە تێکۆشە هەتا خۆشدڵ بی
سەری ساڵە وەرە تێکۆشە هەتا خۆشدڵ بی
پێش ئەوەی خونچه بپشکوون و ئەتۆ بن گڵ بی

دەنگی ئەو چەنگه گەلێ مەندە، هەموو پەندە بەڵام
ئەو دەمەی کەڵکی هەیه ئەهلی دڵ و کامڵ بی

من که ناڵێم چ بخۆوە و چ کەست هاودەم بێ
خۆت دەزانی که چییه و کێيه ئەگەر عاقڵ بی

هەر گەڵایەک بەتەنێ دەفتەری حاڵێکی دييە
حەيفه لەو حاڵه ئەگەر حاڵی نەبی و خافڵ بی

گەرچی ڕێگێکی بە سامه لەمەڕا تا لای يار
چوونی هاسانه بە شەرتێ بەڵەدی مەنزڵ بی

عومری شيرين خەمی دنيايه بە تاڵانی دەبا
گەر ژيانت شەو و ڕۆژ لەو خەمەدا باتڵ بی

خوا بکا بەختەکه يار و مەدەدت بێ حافز
سەیدی چاوبازە خەزاڵێکی بەناز و سڵ بی

نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی
وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی

در چمن هر ورقی دفترِ حالی دگر است
حیف باشد که ز کارِ همه غافل باشی

نقدِ عمرت ببرد غصهٔ دنیا به گزاف
گر شب و روز در این قصّهٔ مشکل باشی

گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا برِ دوست
رفتن آسان بود، ار واقف منزل باشی

حافظا گر مدد از بختِ بلندت باشد
صیدِ آن شاهدِ مطبوع شمایل باشی

«حافظ شیرازی»
نووسین: کەماڵ ڕەحمانی
شەونم، وەرگێڕانی سەد غەزەل لە دیوانی حافزی شیرازی، وەرگێڕانی: عەباسی حەقیقی، چاپی یەکەم: سنە ١٣٨٧، لاپەڕە ٢٣٢.

پەراوێز edit