شاعیر: حەقیقی کتێب: شەونم سەرناو: سەری ساڵە وەرە تێکۆشە هەتا خۆشدڵ بی سەبارەت: نووسین: کەماڵ ڕەحمانی - شەونم، وەرگێڕانی سەد غەزەل لە دیوانی حافزی شیرازی، وەرگێڕانی: عەباسی حەقیقی، چاپی یەکەم: سنە ١٣٨٧، لاپەڕە ٢٣٢. سەری ساڵە وەرە تێکۆشە هەتا خۆشدڵ بی پێش ئەوەی خونچه بپشکوون و ئەتۆ بن گڵ بی دەنگی ئەو چەنگه گەلێ مەندە، هەموو پەندە بەڵام ئەو دەمەی کەڵکی هەیه ئەهلی دڵ و کامڵ بی من که ناڵێم چ بخۆوە و چ کەست هاودەم بێ خۆت دەزانی که چییه و کێيه ئەگەر عاقڵ بی هەر گەڵایەک بەتەنێ دەفتەری حاڵێکی دييە حەيفه لەو حاڵه ئەگەر حاڵی نەبی و خافڵ بی گەرچی ڕێگێکی بە سامه لەمەڕا تا لای يار چوونی هاسانه بە شەرتێ بەڵەدی مەنزڵ بی عومری شيرين خەمی دنيايه بە تاڵانی دەبا گەر ژيانت شەو و ڕۆژ لەو خەمەدا باتڵ بی خوا بکا بەختەکه يار و مەدەدت بێ حافز سەیدی چاوبازە خەزاڵێکی بەناز و سڵ بی نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی در چمن هر ورقی دفترِ حالی دگر است حیف باشد که ز کارِ همه غافل باشی نقدِ عمرت ببرد غصهٔ دنیا به گزاف گر شب و روز در این قصّهٔ مشکل باشی گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا برِ دوست رفتن آسان بود، ار واقف منزل باشی حافظا گر مدد از بختِ بلندت باشد صیدِ آن شاهدِ مطبوع شمایل باشی «حافظ شیرازی» ++++++++++++++++++++++