ئاڵەکۆک

ئاوات add_a_photo
ئاوات شاری دڵ
٥٥. شووشه‌ی دڵ
که‌ هێمن ڕۆیی شووشه‌ی دڵ شکاوه‌
نه‌ماوه‌ تاقه‌تم، هێزم بڕاوه‌

ئه‌وێسته‌ش هه‌ر له‌به‌ر چاوانه‌ وێنه‌ت
مه‌ڵێ ئابڕوو له‌چاودایه‌، تکاوه‌!

تکابێتیش، له‌به‌ر پێته‌ گلێنه‌م
وڕێنه‌ت بۆ ده‌کا چاوم له‌ لاوه‌

نه‌ ته‌نیا شووشه‌که‌ی دڵ که‌وت و چڕژا،
نه‌مامی باغی ژینیشم چه‌ماوه‌

به‌ مه‌رگی تۆ پیاڵه‌ی عه‌یش و نۆشم
له‌ سه‌د جێ درزی داوه‌، لێم ڕژاوه‌

له‌ سارا و که‌ژ و کۆ شوێنی تۆیه‌
به‌ڵام ده‌رکی هه‌مووکه‌س داخراوه‌

له‌ هیچ لایه‌ک سه‌دا نایێته‌ گوێی من
ده‌ڵێی حه‌شره‌ و که‌سێ ئیتر نه‌ماوه‌

له‌ کوێستانیش نه‌ماوه‌ چیغ و چادر
ده‌ڵێی خاوه‌ن په‌زیش تاوڵی دڕاوه‌!

به‌ گریانی سه‌ماش، کوێستان خزیوه‌
له‌ هه‌ر لایێکی سێڵاو تێی خزاوه‌

له‌ کورد و کورده‌واری و نیشتمانم
چ هیوا و هومێدێکم نه‌ماوه‌

به‌ هۆنراوه‌ خه‌یاڵی ته‌ونی خۆم کرد
که‌چی ڕیسم له‌ سه‌د لاوه‌ پساوه‌

ته‌شیی نه‌خولاوه‌ به‌ختی من به‌ لاوی
که‌ کرژی با بدا، جا بۆیه‌ خاوه‌

به‌ مه‌رگی تۆ بوو ئاوات بۆته‌ پووشێک
له‌ گۆمیشی بخه‌ی، ته‌رمی سه‌رئاوه‌!
(مه‌هاباد، ١٣٦٥ ی هه‌تاوی)
لاپەڕە ٢٠٨ و ٢٠٩ ی چاپی جه‌عفه‌ر؛ له‌ چاپی ئه‌نیسی‌دا نییه‌.

پەراوێز edit