گڕی ته‌نووری کڵۆڵیم به‌ تین بوو، بوومه‌ پنه‌ی
نزیک بوو ده‌رچێ گیانم له‌به‌ر گڕ و گرپه‌ی

که‌چی به‌داخه‌وه‌ ترشا هه‌ویر و پێزی نه‌ما
منیش که‌ ڕۆیبوو هێزم، کوتم ئه‌جه‌ل، سا ده‌ی!

له‌ ساڵی سی ویه‌که‌وه‌ تا گه‌یشته‌ په‌نجا و پێنج،
نه‌بوو سه‌عاتێکی ئاسووده‌ بم، بڵێم ئۆخه‌ی!

چ ڕۆژگارێکی تاڵ بوو که‌ من تێیا ده‌ژیام!
له‌ کاتی ڕۆژ وشه‌وان هه‌ر کوتم خودایا، وه‌ی!

به‌ ئاخ وداخه‌وه‌ نووستم، به‌ ئێشی دڵ هه‌ستام
دڵم ئه‌وه‌نده‌ زه‌عیف بوو، له‌پڕ دڕا په‌رده‌ی

کڵؤڵی ده‌وری ته‌رنیبووم، نه‌مابوو ڕێگه‌ هه‌ڵێم
نیشانی دا به‌ منی هه‌ڵوه‌دا خودا، ڕێگه‌ی

به‌ پیری مه‌رگه‌وه‌ ڕۆیم که‌چی به‌ لوتفی خودا
نه‌سیمی ژینی نوێ هات، ژیاوه‌ دڵ به‌ شنه‌ی

گه‌ڕاوه‌ لام هه‌موو فیکر و خه‌یاڵی ڕابردووم
به‌ زیکری حه‌ول و قه‌وه‌ت بۆ خودای باقی و حه‌ی‌

به‌ پیری که‌وتیه‌ چاڵ و نه‌جاتی دای یه‌زدان
له‌ بیری قه‌ت مه‌به‌وه‌ تۆ ئیمامی! تاکوو هه‌ی!