بی روی تو نیست عید، جانم!
بی تو، بهر تو ناتوانم
چون برگ، ز گلستان فتادە
چون باد، نشانە خزانم
خون می‌خورم از فراق رویت
دادم ز کف، عاقبت، عنانم!
چون کبک ز ترس دام صیاد
از خندە فتادە، در فغانم
بنشستە فقیر و مات و مبهوت
مرغ پروبال بستە مانم!
سرقافلە سیاه‌روزان
از غمزدگان اسف ستانم!
ناچار زگردش زمانە،
بردن غم دوست می ندانم
یاربی! اگرچە روسیاهم
هرچە توکنی سزای آنم
اما تو کریمی و 'امامی'
گوید کە گدای آستانم
بی تو، بهر تو ناتوانم
چون برگ، ز گلستان فتادە
چون باد، نشانە خزانم
خون می‌خورم از فراق رویت
دادم ز کف، عاقبت، عنانم!
چون کبک ز ترس دام صیاد
از خندە فتادە، در فغانم
بنشستە فقیر و مات و مبهوت
مرغ پروبال بستە مانم!
سرقافلە سیاه‌روزان
از غمزدگان اسف ستانم!
ناچار زگردش زمانە،
بردن غم دوست می ندانم
یاربی! اگرچە روسیاهم
هرچە توکنی سزای آنم
اما تو کریمی و 'امامی'
گوید کە گدای آستانم