شاعیر: ئاوات کتێب: شاری دڵ سەرناو: نشانە خزانم سەبارەت: روستای قاقلاوا، ١٣٤٢ شمسی - (صفحە ٢٣٣ چاپ انیسی؛ در چاپ جعفر امامی موجود نیست) - نووسین: کەماڵ ڕەحمانی بی روی تو نیست عید، جانم! بی تو، بهر تو ناتوانم چون برگ، ز گلستان فتادە چون باد، نشانە خزانم خون می‌خورم از فراق رویت دادم ز کف، عاقبت، عنانم! چون کبک ز ترس دام صیاد از خندە فتادە، در فغانم بنشستە فقیر و مات و مبهوت مرغ پروبال بستە مانم! سرقافلە سیاه‌روزان از غمزدگان اسف ستانم! ناچار زگردش زمانە، بردن غم دوست می ندانم یاربی! اگرچە روسیاهم هرچە توکنی سزای آنم اما تو کریمی و 'امامی' گوید کە گدای آستانم ++++++++++++++++++++++