ئەجەل! تۆ کێت هێشت، کێت پاماڵ نەکرد؟
لەشی کێت بە داخ، کۆی زوخاڵ نەکرد؟

کێهە مەجنوونت نەبردە شاخان،
نەتکوشت ئاخری بە ئاخ و داخان؟

پرچی کام لەیلت نەخستە گۆزە؟
تووشی کێت نەکرد گریان و سۆزە؟

لە کام شیرینت تاڵ نەکرد ژیان
لێت نەسەند بەزۆر، بە تۆپزی، گیان؟ ^١

ئەوین! بە ئایەت ئیشی تۆ زۆرە
برینت لە دڵ زۆر بە ناسۆرە

کام دڵت بە دڵ ئاشنا نەکرد؟
ئەمت بەو، ئەو بەم موفتەلا نەکرد!

کێهە فەرهادت نەکرد ڕەنجە ڕۆ؟
نەتبردە شاخ و دەر و دەشت و کۆ!

کام کاکە مەمت بریندار نەکرد؟
بە خاتوو زینت گرفتار نەکرد!

***

ئەوین و ئەجەل برای هاوپشتن
بۆ دەرد و مەرگ لێدان و کوشتن

پێی دێتە لەرزین لەشی پۆڵایین
لە کاتی خۆیدا، بە دەستی ئەوین

ئەجەلیش پاشان بۆی دێتە پێشێ
گیانی شیرینی لە لەش دەکێشێ

ئەوین هەر تۆزێ لە خوار ئەجەلە!
هاوڕێی یەکترن خێرا و بە پەلە

ئەی ئەوین، ئەوین، هەوێنی بەڵا!
ئەی ڕووخێنەری سەد کۆشک و قەڵا! ^٢

ماڵ وێرانکەر و قەڵاڕووخێنی
ڕیشە و بناغان لەبن دەردێنی

مۆڵەتمان بدە ساتێ وەرکەوین
لە بستۆی ژیان تۆزێ سەرکەوین^٣

با پشوو بدەین، بحەسێینەوە
کیژ و کوڕ وکاڵ بناسینەوە!

ماوێک بوو لێتان وەدوور خستبووین
لە مە و لە وانیش ڕێتان بەستبووین

لێیان بگەڕێن، توخواکەی، تاوێ
بۆمان وەدەر خەن هەتاوێ، ساوێ!

تۆزێ دانیشین لەگەڵ کوڕ و کاڵ
بگێڕینەوە ڕابردووی ئەمساڵ

ئەو دوازدە مانگە چۆنمان ڕابوارد
هەر خۆمان بە دەست هەل وهات سپارد^٤