ئاڵەکۆک

ئاوات add_a_photo
ئاوات شاری دڵ
١٣٤. من و دڵ
من و دڵ عاشقی هەر زەرق و بەرقین
به پیریش گوێم نەدایه وەعز و تەڵقین

مەکه تۆ باسی تۆبه، واعیزی پیر!
من و دڵ خۆ له ترسی تۆ دەتۆقین!

من و یار هێن به سەرگەرمی ژیاوین١
له خۆشی یەکتری پڕ شەوق و زەوقین

شوکور زستانی ئەمساڵ وەک بەهار بوو٢
هەموو کانیاوەکانی کێوی تۆقین

به کوێری دوژمنم، ڕێ‌وبان کراوە
هەموو جێ‌ژوانەکان هەر مان و باقین

که ڕق ‌ئەستووره، ماڕزباب، ڕەقیبم
بڵا هەڵماسێ وەک ماسی لە بەر قین

'ئیمامی'! ئەوکەڕەت ئەو دەسته شێعرەت،
لە سەر وەزن و لە سەر شێوەی 'عێراقی'ن

١. چاپی ئەنیسی: ژیاویین
٢. چاپی ئەنیسی: شکور
گەردیگلان، ١٣٢٩ی هەتاوی
(لاپەڕە ٦٥ و ٦٦ ی چاپی ئەنیسی و ١٦٤ ی چاپی جەعفەر)

پەراوێز edit