شاعیر: ئاوات کتێب: شاری دڵ سەرناو: من و دڵ سەبارەت: گەردیگلان، ١٣٢٩ی هەتاوی - (لاپەڕە ٦٥ و ٦٦ ی چاپی ئەنیسی و ١٦٤ ی چاپی جەعفەر) من و دڵ عاشقی هەر زەرق و بەرقین به پیریش گوێم نەدایه وەعز و تەڵقین مەکه تۆ باسی تۆبه، واعیزی پیر! من و دڵ خۆ له ترسی تۆ دەتۆقین! من و یار هێن به سەرگەرمی ژیاوین١ له خۆشی یەکتری پڕ شەوق و زەوقین شوکور زستانی ئەمساڵ وەک بەهار بوو٢ هەموو کانیاوەکانی کێوی تۆقین به کوێری دوژمنم، ڕێ‌وبان کراوە هەموو جێ‌ژوانەکان هەر مان و باقین که ڕق ‌ئەستووره، ماڕزباب، ڕەقیبم بڵا هەڵماسێ وەک ماسی لە بەر قین 'ئیمامی'! ئەوکەڕەت ئەو دەسته شێعرەت، لە سەر وەزن و لە سەر شێوەی 'عێراقی'ن ١. چاپی ئەنیسی: ژیاویین ٢. چاپی ئەنیسی: شکور ++++++++++++++++++++++