ئەی پەرتەوی ڕەنگت وەکوو ڕەنگی هەمەڕەنگە
خاڵت بە مەسەل زولفی سیاهت، شەوەزەنگە
بەزم و تەرەب ئامادەیە، ساقی مەیێ فەرموو
دەنگی دەف و ناڵەی نەی و ئاوازەیی چەنگە
لێوت کە وەکوو لەعلی بەدەخشانە بە ئاڵی
گەنجوور و نگەهبانی دەهان و دەمی تەنگە
تابووری موژانت لەگەڵ ئەگریجە بەرابەر
وەستاوە ئەڵێی لەشکری ژاپۆن و فەرەنگە
سەد نامی خودا بێ لە دوو پوستانی ئەنارت
گرد و شلک و نازک و پڕ چنگ و قەشەنگە
بۆ باری خەمت گەر بەدەنم سستە مەڕەنجە
پێکراوی موژەی تۆیە نە کوژراوی تفەنگە
سەرگەشتە و و ئاشوفتەیی ئەشقم وەکوو فەرهاد
کێوم بە دڵ و سینە و سەر، پەنجە قوڵەنگە
چاوت بە مەسەل ئافەتی دڵهایە وەلیکن
بۆچ وایە کە ئەبرۆیی کەچت مەیلی وە جەنگە
لەم ڕۆژە کە ڕووم خستە بەری پێی و وتی پێم
ئەی ئەبلەهە، کەی ماڵشی ئاوێنە بە سەنگە؟
مەنعی مەکە تاهیر کە ئەگەر مات و خەمۆشە
دێوانەیی ڕووی تۆیە نە مەستی مەی و بەنگە