عەزیز ناردبووی بۆم سەرکڵاوە
دۆعای گەیاندبووم دەگەڵ سڵاوە
کەیفم زۆر خۆش بوو بە دوعا و سڵاوی
سەرپۆش و سوڕپۆش بوو سەرکڵاوی
سەرکڵاوەکەم وەقتێک لەسەر کرد
ترسی سەرمایەم لە سەرم دەرکرد
سەرم بڵیند بوو، گەییە عاسمانێ
دەتوانێ چ بکا سەرمای زستانێ
لە ئاوریشمێ بوو، یا لە تووکی قوو
گەرم و نەرم و ویشک، بێ کڕێژ، بێ موو
قوبووڵی و دۆکڵیو، شۆرباوی قازی
زۆر خۆشی کردن ناردنی پیوازی
کێ دیویە پیواز، بۆنی گوڵ بدا؟
وەکوو گوڵقەندی تام بە دڵ بدا
لەو دوو سەوقاتە، بێ درۆ و بێ بازی
ڕازی و مەمنوونم، خوا لێت بێ ڕازی
لە سەرمی دەکەم تا سەرمام نەبێ
لە چێشتی دەکەم تا بێتام نەبێ
دایم بەبێ تۆ غەمگین و ماتم
«عەزیز»! تۆی مایەی عەیش و حەیاتم
ژیانم ناوێ تاوێ بەبێ تۆ
حەسەن ئارەزووی ڕووی تۆ لە دڵی تۆ
«عومەر» و «عوسمان» نووری چاوانم
فێنکایی دڵم «بووبەکر»ی جوانم.