وەهار یاواوە...
فەرشی سەوز نەڕووی چەمەن یاواوە
باد پێچیا وە بەژن خونچەی ساواوە
خونچەی ساوا، وێش پەل شکاواوە
جەڵا دا جەمین، خاڵی نەورۆزان
چوون ساحێب جەماڵ نیەن جە هۆزان
وێنەی سپی لاڵ، قەترەی زەڕئەفشان
جا بەردەن جە پێچ زوڵفی مەهوەشان
سونبوڵان نەوەر زوڵف چەنبەر نیان
دەور بەستەن نە دەور، خاڵ عەنبەر نیان
فەسڵێوەن، ئێمەو بوڵبوڵان هەرشەو
سەد فرسەخ دوور بیم، جە مەنزڵگای ئەو
ئەوان بە ناڵین، من بە سۆزی زار
کەردێمان جەستەی سیا سەنگ بێدار
تا ئاخر چۆن بۆ سەرئەنجاممان
مەردەن، یا وەسڵی دلبەر، کاممان؟