یارامی قلبی بسهام اللحظات!
هیهات نجاتی
مازال فداء لک روحی وحیاتی
من قبل مماتی

نمقت الی بابک یاقرة عینی!
بالدمع کتابا
اشهدت علی‌الوجد مدادی ودواتی
سل من عبراتی

مذ زینک‌الدهر بازهار جمال
یاروضة حسن!
اخجلت طل الورد بحب‌الوجنات
بین‌العرمات

جلباب دجی صدغک الهاب فوادی
یحکیک عیانا
نیران جحیمی حجبت بالشهوات
من کل جهاتی

فی ظلمة اصداغک مذ اصبح مسک
یاظبی حریم
قد احرق فی‌الصین قلوب‌الظبیات
نار‌الحسرات

کم تحرق اخشای وفی فیک زلال
والشارب منه
یحکی خضرا مورده ماء حیات
لا فی‌الظلمات

من «احمد» فی‌لیلة اصداغ ملاح
لاحت کلمات
من یسمعها فاح بمسک‌الدعوات
جیب‌الغدوات