غەیری فیکری وەسڵی دڵبەر، نیمە ئەسڵەن یادی کەس
هر دو عالم را به دشمن ده که ما را دوست بس
نیمجۆ گەر بێ وەفا کا، گەندومین ڕوو دڵبەرم
جمله دنیا پیش چشم من نماید یک عدس
قەڕن و ساڵ و مەه ئەبەد نایێمە یادت لەمحەیێ
ای که بی یاد تو هرگز برنیارم یک نفس
عیجزی حاسڵ بوو بە غەفڵەت دڵ لە جەوری دڵبەرم
قند را لذت مگر نیکو نمی دارد مگس؟
دیدە هەڵنایێ لە سەیری گوڵعوزارانی جیهان
تا تو را دیدم نکردم جز به دیدارت هوس
بیمی ئافاتم نییە شەوها لەبەر ئوفتادەگی
ئانچنانم کز خیالت باز نشناسم عسس
بوو بە یەم ئەشکم لە کۆتا وەه چ خۆشە ناگەهان
بر سر ئایند این رقیبان سبکبارت چو خس
سەعبە سالم قاسیدی دڵبەر دوو ئەسبە بێتە لات
بعد ازین بنشین که گردی برنخیزد زان فرس