لەیلی وەشانی موڵکی عەرەب جوملە یەک بە یەک
دیدم سیاه چرده ندیدم بدین نمک
تەنها زەمین لە عاریزی تۆ پەرتەوی نەدی
مانند آفتاب همی تابد از فلک
چینی لە ڕوویی مەعنییی ئەوسافی حوسنی تۆ
نقش نگارخانه چین را کنند حک
ڕۆژی ئەزەل لە جایی پودەر گەر پوسەر دەبوو
از دیدنش به سجده بپرداختی ملک
هەم شەمعی شەرعی تۆیە دەکا مەنعی گومڕەهی
هم روشن از جمال تو در دیده مردمک
جانهای پاک، سوجدەکونان دێنە دەرگەهت
وانگاه خاک پای تو بوسند یک به یک
کافر لە مەنعی سالم ئەگەر دەم بدا چ غەم؟
زر خالص است باک نمی دارد از محک