ئاڵەکۆک

ژیار add_a_photo
ژیار شیعرەکان
٨. پیر بوموو گاهێ دڵم یادی جەوانی خۆی دەکا
پیر بوموو گاهێ دڵم یادی جەوانی خۆی دەکا
بولبولی شەۆقی دڵم وا نەغمە خۆانی خۆی دەکا

هیمەتم تاکو کەدێ سازی غەزەل بگرێ لەدەس
تاقەتم هەرچەندە هەشبێ؛ ناتەوانی خۆی دەکا

بولبولی باخی دڵم هێشتا دەناڵێ؛ خۆچەمەن!
وا دەگەڵ بادی خەزان گۆڵفشانی خۆی دەکا

وا لەسایەی عیشقەکەت داغی دڵم هەرماوە خۆ
چاوکە ئەستێرە کەچۆن چاۆداقیچانی خۆی دەکا

شەۆقی شمشاڵم نەما هەرچەن کە ئەوشێتەی دڵم
هەر ئەبەۆ شەۆقو نەوایە واتە شوانی خۆی دەکا

تێ پەری قەرنێ بەسەر ئەو ئاسمانی ژینەکەم
دەفتەری دەورانی عومرم بایەگانی خۆی دەکا

جا'ژیار'گەر دڵ بە دەستی میهرەبانانت بدەی
ئەۆدەمەی قازی لەحوکمی؛ میهرەبانی خۆی دەکا
پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می‎کند
بلبل شوقم هوای نغمه‎خوانی می‎کند

همتم تا می‎رود ساز غزل گیرد به دست
طاقتم اظهار عجز و ناتوانی می‎کند

بلبلی در سینه می‎نالد هنوزم کاین چمن
با خزان هم آشتی و گل‎فشانی می‎کند

ما به داغ عشقبازی‎ها نشستیم و هنوز
چشم پروین همچنان چشمک‎پرانی می‎کند

نای ما خاموش ولی این زهره‎ی شیطان هنوز
با همان شور و نوا دارد شبانی می‎کند

می‌رسد قرنی به پایان و سپهر بایگان
دفتر دوران ما هم بایگانی می‌کند

شهریارا گو دل از ما مهربانان مشکنید
ور نه قاضی در قضا نامهربانی می‎کند
شهریار
نووسین: جەعفەرمەعڕوف

پەراوێز edit