هەوڵم ئەدا بتناسم و بتناسێنم
کەوشی پۆڵا و گۆچانی ئاسن بە دەستم
کۆڵان، گەڕەک، شار و لادێ
نەما بەشوێنتا نەگەڕێم
کەسێ نەبوو ناوونیشانێکتم بداتێ.
دەشت و چۆڵ و چیام بڕی
تۆم هەر نەدی.
زەریاکانم بە هەناسەی گڕ تێ بەر بووم
کرد بە هەڵم و، چیم تیا نەدین.
خەمبار، ماندوو، دڵ پڕ ئازار
لە خەمی هەژاران و
برینی جەستەی زامداران
ورد بوومەوە
هەموو تێکڕا پێم پێکەنین:
«بەختەوەری؟ !
ئەوەی بەشوێنیا ئەگەڕی
منداڵێ بوو بە ساوایی سەریان بڕی.»