خۆ لامەدە، دەی! بادە کە با بێ مەیگێڕ
بەرماڵ و جبەت گرەو لە لابێ مەیگێڕ
گوێ بگرە لە من: هەرچی مەلا و شێخ گوتیان
دە گوێی مەگرە، لات وەکوو با بێ مەیگێڕ
آنان که ز پیش رفته‌اند ای ساقی
در خاک غرور خفته‌اند ای ساقی
رو باده خور و حقیقت از من بشنو:
باد است هر آن‌چه گفته‌اند ای ساقی.
ئەوانەی زووتر بۆی دەرچوون، ساقی!
خاکی غوروورە تیا نووستوون، ساقی!
مەی بخۆ و ڕاستی هەر لە من ببیە:
«با» بوو لە هەرچی دوابوون، ساقی!
«گۆران»
خاکی غوروورە تیا نووستوون، ساقی!
مەی بخۆ و ڕاستی هەر لە من ببیە:
«با» بوو لە هەرچی دوابوون، ساقی!
«گۆران»