شاعیر: هەژار
کتێب: چوارێنەکانی خەییام
سەرناو: خۆ لامەدە، دەی! بادە کە با بێ مەیگێڕ

خۆ لامەدە، دەی! بادە کە با بێ مەیگێڕ
بەرماڵ و جبەت گرەو لە لابێ مەیگێڕ
گوێ بگرە لە من: هەرچی مەلا و شێخ گوتیان
دە گوێی مەگرە، لات وەکوو با بێ مەیگێڕ


آنان‌ که ز پیش رفته‌اند ای ساقی
در خاک غرور خفته‌اند ای ساقی
رو باده خور و حقیقت از من بشنو: 
باد است هر آن‌چه گفته‌اند ای ساقی. 



ئەوانەی زووتر بۆی دەرچوون، ساقی! 
خاکی غوروورە تیا نووستوون، ساقی! 
مەی بخۆ و ڕاستی هەر لە من ببیە: 
«با» بوو لە هەرچی دوابوون، ساقی! 
«گۆران»

++++++++++++++++++++++