الهی واقفی ^١ بر حال زارم
هميخوانم كه جُز تو كس ندارم

الهی كردەام بسيار تقصير
وز آن حسرت جفايت شرمسارم

الهی غرقم در بحر عصيان
به دست رحمت افكن بر كنارم

الهی خاطر مرا جمع گردان
كه مسكين و پريشان روزگارم

الهی برگشا از غيب راهی
كه چندين سال من در انتظارم

الهی گر بخوانی ور برانی
تو دانی بندەی بی‏اختيارم

الهی گر نه لطفت دست گيرم
كجا از شرمساری سَر برآرم

الهی گر بياد بی‏نيازی
دی من چيستم مشت غُبارم

الهی نفس و شيطان در كمينند
به توفيق عنايت كُن حصارم

الهی راه مردان سخت راهيست
تو آسان بگردان در ره گذارم

الهی وقت مُردن لطف بنما
كه تا من جان به آسانی سپارم

الهی چون عزيزم كردی امروز
مكن فردا به نزد خويش خوارم

الهی بر جنيد ايمان نگه دار
كه آنست اصل راه اعتبارم

الهی چون در اين‏جا بگذرانی
به فضل خود گُناهان در گذارم

الهی «صيدی»م كُن صيد جنّت
اگرچه بار عصيان صد هزارم