ئاڵەکۆک

کەماڵ ڕەحمانی زەنگیاوەیی add_a_photo
(٥٤)
تيری ز کمانخانۀ ابروی تو جست
دل پرتو وصل را خيالی بربست
خوش خوش ز دلم گذشت و می‌گفت به ناز
ما پهلوی چون تويی نخواهيم نشست
تیرێکی هاویشت برۆی که‌وانی
هێنده‌ی تر مردم من له تاوانی
دڵم ته‌واوێک به وه‌سڵی خۆش بوو
ناخۆشی دووری بوو به میوانی
نووسین: کەماڵ ڕەحمانی

پەراوێز edit