ئاڵەکۆک

کەماڵ ڕەحمانی زەنگیاوەیی add_a_photo
(٥١)
آن يار که عهد دوستداری بشکست
می‌رفت و منش گرفته دامن در دست
می‌گفت دگر باره به خوابم بينی
پنداشت که بعد ازو مرا خوابی هست
که خۆشه‌ویستی منت تۆ ژاکاند
چی غه‌م و ده‌رده له ناو دڵمت چاند
ده‌ڵێی مه‌ترسه دێمه‌وه خه‌ونت
یه‌کجاری خه‌وت له چاوم زڕاند
نووسین: کەماڵ ڕەحمانی

پەراوێز edit