(٤٢)
عشق آمد و گرد فتنه بر جانم بيخت
عقلم شد و هوش رفت و دانش بگريخت
زين واقعه هيچ دوست دستم نگرفت
جز ديده که هر چه داشت بر پايم ريخت
عشق آمد و گرد فتنه بر جانم بيخت
عقلم شد و هوش رفت و دانش بگريخت
زين واقعه هيچ دوست دستم نگرفت
جز ديده که هر چه داشت بر پايم ريخت
ئه‌وین خستمیە گێژاوی به‌ڵا
بیر و هۆشم چوو، زانستم نه‌ما
له‌و ته‌نگانه که‌س ده‌سی نه‌گرتم
هه‌ر چاوی خۆم بوو چی هه‌بوو داینا
بیر و هۆشم چوو، زانستم نه‌ما
له‌و ته‌نگانه که‌س ده‌سی نه‌گرتم
هه‌ر چاوی خۆم بوو چی هه‌بوو داینا