ئاڵەکۆک

کەماڵ ڕەحمانی زەنگیاوەیی add_a_photo
(٤٠)
آن روز که آتش محبت افروخت
عاشق روشِ سوز ز معشوق آموخت
از جانب دوست سرزد اين سوز و گداز
تا در نگرفت شمع، پروانه نسوخت
که خۆشه‌ویستی کوره‌ی نێڵ درا
ئاشق سووتانی پێ ڕﮦ‌چاو کرا
جوانی شیرن بوو فه‌رهادی نه‌هێشت
په‌روانه سووتا کاتێ شه‌م گڕا
نووسین: کەماڵ ڕەحمانی

پەراوێز edit